Het Gezicht der Beesten
Een dystopische opera over beesten die mensen spiegelen: elf aria’s, gezongen door Jannelieke Schmidt, dramatic soprano bij De Nationale Opera, op teksten uit de Bijbel en geïnspireerd door digitaal erfgoed. Deze muzikale collage van stem en beeld verkent het spanningsveld tussen mythisch dier en menselijk tekort.
De opera Het Gezicht der Beesten is ontstaan uit een zoektocht naar de spiegelen van het menselijke in het dierlijke – en omgekeerd. Vertrekpunt waren elf digitale collages van erfgoedbeelden: archieffragmenten, oude boekillustraties en vergeten digitale resten die samen een nieuw beeld vormen. Deze visuele composities waren de basis voor de improvisaties van Jannelieke Schmidt, dramatic soprano bij de Nationale Opera.
De gezongen teksten zijn letterlijk ontleend aan de Bijbel – fragmentarisch, vervormd en herordend tot een collage waarin de betekenis er verdiept wordt. Jannelieke improviseerde de aria’s, waarbij elk beest zijn of haar eigen stem vond: bezwerend, woest, kwetsbaar, profetisch. De improvisaties werden in één adem gezongen steeds kijkend na de collage voor de specifieke aria.
Op basis van deze zangpartijen werd met behulp van kunstmatige intelligentie de muzikale achtergrond gecomponeerd. De klankwereld is elektronisch, soms onheilspellend en vervreemdend, soms onverwacht ritmisch of fragiel. Zo ontstond een dystopische opera die niet over mensen gaat, maar wel alles over hen vertelt – via de bijbelse citaten over de leeuw, haas, draak en het lam.
De elf aria’s zijn hieronder te beluisteren, gecombineerd met de teksten en collages, of luister het album op Spotify.
Mede mogelijk gemaakt door: Vermeulen Brauckman Fonds, Mondriaan Fonds.
